Perfekcjonizm

Kochani,

Mam dla Was mini test, który stworzyłam na potrzeby tego artykułu.

Jeśli chcecie sprawdzić, czy perfekcjonizm może, dotyczyć Was odpowiedzcie na poniższe pytania.

 

1. Poświęcam zbyt dużo czasu na porządki. TAK/ NIE

2. Zbytnio skupiam się na tworzeniu harmonogramów /list/ planów, a nie na samej czynności, którą wykonuje. TAK/ NIE

3. Muszę zrobić to, co sobie zaplanuje, w związku z tym poświęcam zbyt dużo czasu na wykonanie zaplanowanego /założonego zadania. TAK/NIE

4. Jestem zbyt bardzo oddana/y temu, co robię (w pracy, w domu) -np. pracuje po godzinach, lub nie mogę sobie odpuścić posprzątania domu/wyprasowania rzeczy, pomimo że się źle czuje /trzeba iść już spać, bo jest późno. TAK/NIE

5. Trudno jest mi prosić innych o pomoc w zrobieniu czegoś, bo mam przekonanie, że nie zrobią oni tego tak dobrze jak ja (np. mąż nie umyje podłogi tak dokładnie jak ja). TAK/ NIE

6. Jestem bardzo uparta/y. TAK/NIE

7. Moje ciało wygląda źle /jestem gruba/y-uważam tak,  pomimo, że inni mówią mi, że jestem szczupła/y , wyglądam dobrze/ lekarz mówi, mi że moja waga jest w normie. TAK/NIE

8. Jestem aż nadto sumienna/y. TAK/NIE

9. Nie mam czasu dla siebie, bo jestem tak pochłonięta/y pracą/nauką/obowiązkami. TAK/NIE

10. Muszę mieć same 5ki i 6tki na studiach- po tym poznam, że osiągnę sukces w przyszłości / muszę mieć same pochwały od szefa- tylko wtedy jestem dobrym pracownikiem. TAK/NIE

11. Mogłabym/mógłbym wiele rzeczy robić lepiej. TAK/NIE

 

Jeśli twierdząco odpowiedziała/eś ,chociaż na 5 stwierdzeń (pięć odpowiedzi na tak) -oznacza to, że być może problem perfekcjonizmu/zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych dotyka Ciebie. UWAGA! Test nie stanowi o diagnozie. Jest jedynie pewnego rodzaju “podpowiedzią”, “wskazówką”. Wizyta u psychologa pozwoli rozwiać wątpliwości.

 

---

Czym jest perfekcjonizm?

Perfekcjonizm to wygórowane standardy funkcjonowania, które stawiamy sobie lub innym. Musimy robić wszystko na 100 %, nie dajemy sobie możliwości na błędy. Wymagamy bardzo dużo od siebie, poprzeczkę stawiamy bardzo wysoko. Poświęcamy mnóstwo czasu na wykonanie danej czynności idealnie. Sposób naszego myślenia jest biało-czarny. Sądzimy, że jest tylko jedno właściwe rozwiązanie. Wykonywanie różnych prac staje się dla nas męczące i obciążające. Pojawia się lęk i poczucie, że musimy sprostać swoim wyzwaniom. Nie akceptujemy siebie. Uważamy, że stać nas na więcej.

Perfekcjonizm może przyczynić się do rozwoju depresji/ osobowości obsesyjno -kompulsyjnej (anankastycznej)/ anoreksji/ bulimii (gdy przejawia się nieracjonalnymi oczekiwaniami względem własnego wyglądu).

---

Skąd się bierze perfekcjonizm?

 

 

Przyczyn należy szukać najczęściej w rodzinie, czy środowisku, w którym się wychowujemy, a także  w pierwszym, znaczącym związku (pierwsza miłość ma na nas duży wpływ). Perfekcjonizm pojawia się także, jeśli byliśmy nadmiernie krytykowani przez rodziców w okresie dzieciństwa i dorastania: gdy przynosiliśmy czwórki w podstawówce, a widzieliśmy niezadowolenie w oczach rodziców- już wtedy „uczyliśmy się”, że trzeba wszystko robić na 100 procent, że ten sposób postępowania sprawia, że jesteśmy akceptowani i kochani przez bliskich. Zaczynamy oczekiwać od siebie tego, żebyśmy byli idealni. Idealni w pracy, idealni w domu. Nasz dom musi błyszczeć, my musimy być uśmiechnięci, zadowoleni, spełnieni, być idealnymi pracownikami, matkami, ojcami, zawsze mieć ochotę na zbliżenia i wiecznie być na diecie.

Niestety działa to tak, że nawet jeśli robimy coś idealnie, to wiecznie nam mało, chcemy ciągle jeszcze więcej. I nigdy nie będziemy zadowoleni z siebie.

Odpowiedzcie sobie na pytanie: Co to znaczy być dobrą mamą, co to znaczy być dobrym ojcem? Dobrym pracownikiem? Czy znacie osobę, która nie popełnia błędów?